Od powrotu do domów minęło już kilka dni. Był to czas bardzo intensywny, wypełniony opowieściami, spotkaniami z rodziną i przyjaciółmi. Okres, w którym egzystowałyśmy trochę pomiędzy dwoma światami (w dużej mierze ze względu na powolne przystosowywanie się do innej strefy czasowej), będąc ciałem w Polsce, lecz myślami i sercem wciąż w Amazonii.
Wyjazd przerósł wszelkie nasze oczekiwania.
Okazał się niesamowitą przygodą, spotkaniem z niezwykłymi i mądrymi ludźmi, zanurzeniem się w całkowicie odmienną kulturę. Nauczył on nas więcej, niż mogłybyśmy przypuszczać. Przyjazd do Ekwadoru był dla nas nie tylko momentem wytężonych badań, kiedy wszystkie nasze zmysły pragnęły chłonąć wszelkie docierające do nas informacje, lecz także doskonałą szkołą życia, pokazującą jak ważna i potrzebna w świecie jest różnorodność.
Kontakt z zupełnie odmienną kulturą, i badania nad nią, pozwoliły nam nie tylko na przekonanie się jak to jest być antropologiem, lecz również umożliwiły nam na pełne wykształcenie pewnego rodzaju wrażliwości naukowej, dzięki której nasz umysł pracował prężniej, szczególną uwagę zwracając na krzywdę jaką procesy globalizacyjne wyrządzają lokalnym kulturom. Dzięki tej nauce, możemy teraz, z całkowitą świadomością, nieść naszą wiedzę dalej, by coraz większe kręgi osób mogły poznać i przysposobić tą "wrażliwość".
W związku z powyższym, chciałybyśmy w tym miejscu podziękować wszystkim, dzięki którym nasz wyjazd mógł zostać zrealizowany.
Pragniemy podziękować Bankowi Zachodniemu WBK i programowi Santander Universidades za okazaną nam pomoc finansową, bez której badania nie byłyby możliwe; Energoprojektowi-Katowice SA, za darowiznę na rzecz naszych badań; naszej macierzystej uczelni, Uniwersytetowi Gdańskiemu, za wszelką pomoc i wsparcie przy organizacji projektu; naszym patronom medialnym, za wiarę w powodzenie wyprawy i przekazywanie informacji o nas dalej.
Wyrazy wdzięczności kierujemy również do Jego Magnificencji Rektora prof. dr hab. Bernarda Lammka, za objęcie honorowym patronatem naszych badań.
Szczególne podziękowania chciałybyśmy przekazać prof. dr hab. Grzegorzowi Węgrzynowi, Prorektorowi ds. Nauki, za wspieranie projektu od samego początku i wiarę w jego powodzenie.
Chciałybyśmy również podziękować prof. UG, dr hab. Józefowi Włodarskiemu, Prorektorowi ds. Studenckich, za wszelką okazaną pomoc, a także prof. dr hab. Michałowi Błażejewskiemu, naszemu Profesorowi, za wsparcie, wiarę i wszystkie krzepiące słowa.
Osobne podziękowania kierujemy do Hectora Vargasa i jego żony Martiny, za pokazanie nam piękna amazońskiej dżungli, a także uśmiech i serce włożone w codzienną pracę na jej rzecz.
Hector, byłeś dla nas niezapomnianym przewodnikiem i przede wszystkim doskonałym nauczycielem.
Pragniemy również podziękować panu Tomaszowi Morawskiemu, Honorowemu Konsulowi RP w Quito, za wszelką pomoc i opiekę nad nami; panu Janowi Grzesikowi za dobre słowo, wsparcie i okazaną pomoc; bratu Maurycemu, za gościnę i miłą atmosferę podczas pobytu w Quito.
Serdecznie podziękowania kierujemy również w stronę Universidad San Francisco de Quito, za życzliwość podczas naszej współpracy.
Dziękujemy także wszystkim, którzy byli z nami myślami podczas wyjazdu, wspierając nas i wierząc w powodzenie wyprawy. Wszystkim, którzy odwiedzali i czytali naszego bloga.
Na koniec, chciałybyśmy najserdeczniej podziękować pani dr Aleksandrze Wieruckiej, bez której wiedzy i zaangażowania wyprawa nie miałaby racji bytu.
Pani Doktor, dziękujemy za wszelki trud włożony w organizację wyjazdu, za pomoc i przygotowanie merytoryczne, za cierpliwość, życzliwość i wyrozumiałość podczas wyjazdu, za uśmiech i każde dobre słowo. Jak zawsze okazała się Pani doskonałą nauczycielką i naukową przewodniczką.
Pierwszy etap uważamy za zakończony.
Przed nami okres analizowania zgromadzonych danych, pisania artykułów naukowych i wyjazdów na konferencje. Liczymy, iż kolejne części projektu przyciągną również uwagę tak wielu osób.
Z pewnością będziemy tęsknić za Amazonią...
